تلفن هوشمند
تلفن هوشمند (به انگلیسی: Smartphone) به گونهای از تلفن همراه گفته میشود که تواناییهای پیشرفته تر و قدرت محاسبات بیشتری نسب به «فیچر فون» ارائه میدهد.
این گوشیها دارای قابلیتهای خاص و کاربردهایی نظیر کامپیوترهای شخصی (PC) هستند. اما نمیتوانند به قدرت کامپیوترها کار کنند. بیشتر گوشیهای هوشمند دارای دوربین هستند و قابلیتهایی مثل اتصال به اینترنت را نیز دارند.
گوشیهای هوشمند به خاطر این که کوچک و قابل حمل هستند میتوان در همه جا از آنها استفاده کرد و کارهای روزمره خود با آنها انجام داد.
یکی از خصوصیات مهم این گوشیها امکان نصب برنامههای پیشرفته پردازشی و گرافیکی و اتصال روی آنهاست، ولی در گوشیهای فیچر فون، نرمافزارها و برنامههای خاصی توسط سازندگان از قبل نصب شده و فقط از طریق سازنده یا اپراتورها قابلیت ارتقاء دارند.
این گوشیهای هوشمند دارای برخی رابطهای اضافه مثل QWERTY، صفحه نمایش لمسی یا حتی دسترسی مطمئن به ایمیل (همانطور که در Black Berry هم وجود دارد) هستند.
بنابراین تفاوتهای مهم گوشیهای هوشمند و گوشیهای فیچر فون میتواند در زمینه قیمت و قابلیتهای سطح بالای این گوشیها باشد. مثلاً گوشیهای هوشمند 2007 همگی دارای پشتیبانی کامل و پیشرفته ایمیل هستند.
امروزه بیشتر موبایلها برخی از برنامههای ساده PDA مثل دفترچه تلفن، تقویم و لیست وظایف را دارا هستند، البته گوشیهایی که دارای پلات فرمهای BREW یا Java ME اجازه نصب کردن برخی برنامههای جانبی را میدهند، اما این گوشیها در زمره گوشیهای هوشمند قرار نمیگیرد.
در حال حاضر گوشیهای زیادی از نوع BREW هستند که قابلیت و کارایی PDAها را دارند، همچنین توانایی اجرای برنامههایی که توسط شرکتهای نرمافزاری دیگر تولید شدهاند یا اصطلاحاً برنامههای third - party داشته و دارای صفحه نمایشهای بزرگ 320*240 پیکسل هستند، اما نمیتوان آنها را smart phone نامید.
محتویات
1تاریخچه
1.1پیشگامان
1.2از سال 2013
2سیستم عاملها
2.1اندروید
2.2آیاواس (iOS)
2.3ویندوز موبایل(ویندوزفون)
2.4فایرفاکس اواس
2.5شمشیر ماهیان دنداندار
2.6تایزن
2.7اوبونتو تاچ
2.8بلک بری
2.9سیمبین
2.10پالم
2.11بادا
3فروشگاه برنامههای کاربردی
4صفحه نمایش
5استفاده از تلفنهای هوشمند
6تولیدکنندگان
7فروش بر اساس سیستمعامل
8مسائل مرتبط
9منابع
تاریخچه
ایده و سیمهایی که تلفن و محاسبهها را یکدیگر تلفیق میکنند نخستین بار در سال 1971 به ذهن تئودور جی پراسکواک رسیده و در سال 1973 به ثبت رسید و در آغاز 1993 به بازار فروش عرضه شد. او نخستین کسی بود که مفهوم هوش، پردازش داده و صفحههای نمایشی دیواری را در تلفنهای همراه معرفی کرد که سرانجام به تلفنهای هوشمند انجامید. در سال 1971، پراسکواک که در شرکت بوینگ در هانتسویل در ایالت آلاباما کار میکرد یک فرستنده و گیرنده? دارای راههای اضافی ارتباطی با وسایلی که در دوردست هستند معرفی کرد اما این وسیله اپلیکیشنهای هدف کلی پی دی آ موجود در یک وسیله? برون سیم نمونه تلفنهای هوشمند را دارا نبود. این وسایل در شرکت تلفن در لیسبورگ در ایالت آلاباما نصب شده و به وسیله? دیگر از شرکتهای تلفن معرفی شوند. مدلهای اولیه و تاریخی هم چنان در تصرف پراسکواک میباشند.
پیشگامان
سهم سیستمعاملهای تلفنهای هوشمند تا پایان 2012
نخستین تلفن همراه برای تلفیق با ویژگیهای پی دی آ، یک نمونه اولیه آی بی ام بود که در سال 1992 ساخته شد و همان سال در نمایش تجاری صنعت کامپیوتر او ام دی ای ایکس معرفی شد. یک مدل بهبود یافته از آن محصول در سال 1994 توسط بل سالت تحت عنوان سیمون پرسنال کامینیکتور به مصرفکنندگان عرضه شد. سیمون اولین تلفن همراه بود که میتوان از آن به عنوان یک تلفن هوشمند یاد کرد. البته این وسیله در سال 1994 یک تلفن هوشمند خوانده نمیشد. علاوه بر توانایی آن در ایجاد و دریافت تماسهای تلفنهای همراه سیمون قادر به ارسال و دریافت فکسها و ایمیلها بوده و شامل اپلیکیشنهای دیگری مانند دفترچه آدرس، تقویم، زمانبندی ملاقاتها، ماشین حساب، ساعت جهانی و یک نوت پد در صفحه نمایش لمسی خود بود.
سیمون اولین تلفن هوشمندی بود که با ویژگیهای یک پی دی آ ترکیب شد. عبارت «اسمارت فون» در سال 1995 برای توصیف یک فون رایت کامینیکتور به عنوان یک تلفن هوشمند در مجلهها دیده شد.
در اواخر سال 1990، بسیاری از دارندگان تلفنهای همراه یک وسیله جداگانه? پی دی آ را با خود حمل میکردند که نسخههای اولیه? سیستم عاملهایی شامل پالم او اس، بلک بری او اس یا ویندوز سی ای آی پی سی در آنها اجرا میشد. این سیستم عاملها سپس به سیستم عاملهای همراه تبدیل شدند. در سال 1996، شرکت نوکیا، نوکیا 4000 را عرضه کرد که یک پی دی آ بر مبنای سیستم عامل جیو ورژن 3?0 از جئو وورکس را با یک تلفن همراه دیجیتال بر پایه? نوکیا 2110 تلفیق میکرد. هر دو وسیله توسط یک لولا به یکدیگر متصل شده بودند که تحت عنوان کلامشیل دیزاین شناخته میشد. به هنگام بازکردن وسیله، صفحه نمایش در بالای سطح درونی و یک صفحه کلید فیزیکی کیوورتی در پایین وجود داشت.
برنامهریز، شخصی پست الکترونیکی، تقویم، دفترچه آدرس، ماشین حساب، دفترچه یادداشت و جستجوگر وب متنی و نیز توانایی ارسال و دریافت فکسها را ارائه داد. زمانی که برنامهریز شخصی بسته میشد. این وسیله به عنوان یک تلفن همراه دیجیتال قابل استفاده بود.
در ژوئن 1999، کوالکام یک تلفن هوشمند «سی دی ام آ دیجیتال پی سی اس» دارای پیدیاف یکپارچه و قابلیت اتصال به اینترنت ارائه کرد که تحت عنوان تلفن هوشمند پی دی کیو شناخته میشد.
منبع:.wikipedia.